در انتـظـار طـلعـت صبـح وصـال تو            دل می‌طـپد به شوق طلـوع جمـال تو

با غفـلتی که هست همیشه ز سوی ما            اصـلاً نکــرده‌ایم مـراعــاتِ حـال تو

اینجـا کـسـی به یـاد شـما دل نـمی‌دهد            هـستـیم بی‌خـیـال و همیـشـه وبـال تو

کـمتـر دلی برای شما تـنـگ می‌شـود             بی‌مهری است باعث رنج و ملال تو

از بسکه دل‌ سپـردۀ نـان‌های شبهه‌ایم            از یـاد رفـتـه سـفـرۀ رزق حـلال تـو

گرچه گناه حاصل این عمر رفته است            داریـم امـیــدِ دیــدن مــاه جــمـال تـو

بر در نیـامده؛ تو به سـائل عـطا کنی            پـیدا نـشد کسی که بفـهـمد خصـال تو

تو غـصّه‌دار کـرب و بلا و مدیـنـه‌ای            بر قلب ماست درد و غـم بی‌مـثال تو

پـایـان بـده به دوری چـشـم‌ انتـظارها            مـا را رسـان به قـافــلـۀ مـهـزیـارهـا